wykupić się

См. также в других словарях:

• wykupywać się – wykupić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płacąc czymś, odzyskiwać wolność lub uwalniać się od zagrożenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wykupił się z niewoli. Wykupił się od kary. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wykupić — dk VIa, wykupićpię, wykupićpisz, wykupićkup, wykupićpił, wykupićpiony wykupywać ndk VIIIa, wykupićpuję, wykupićpujesz, wykupićpuj, wykupićywał, wykupićywany 1. «kupić cały zapas czegoś» Cały nakład książki wykupiono. Wykupić wszystkie miejsca w… …   Słownik języka polskiego

• fant — m IV, D. u, Ms. fantncie; lm M. y 1. «przedmiot do wygrania na loterii» Fant loteryjny. Losować fanty. 2. «w grach towarzyskich: przedmiot składany do wykupu za uchybienie któremuś z przepisów gry» Dawać, dać fant. Wykupić fant. Wykupić się… …   Słownik języka polskiego

• okupić — dk VIa, okupićpię, okupićpisz, okup, okupićpił, okupićpiony okupywać ndk VIIIa, okupićpuję, okupićpujesz, okupićpuj, okupićywał, okupićywany 1. «opłacić coś jakimś, zwykle wielkim kosztem» Okupić coś życiem. Drogo okupił chwilę nieuwagi.… …   Słownik języka polskiego

• pień — 1. Drzewo, zboże itp. na pniu «drzewo, zboże itp. rosnące, jeszcze nieścięte, niezebrane»: Opracowana (...) metoda umożliwia (...) kontrolę jakości i wartości drzewostanów na pniu. LP 10/1999. (...) zwykle paliły się domy, stodoły, stogi, zboża… …   Słownik frazeologiczny

• kosz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y || ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pojemnik o różnych kształtach i różnej wielkości, zrobiony z rozmaitych materiałów, najczęściej pleciony z wikliny, służący… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• radzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, radzićdzę, radzićdzi, radź, radzićdzony {{/stl 8}}– poradzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} mówić komuś, co byłoby dla niego dobre, korzystne; doradzać, podpowiadać, sugerować : {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jasyr — m IV, D. u, Ms. jasyryrze, blm 1. hist. «niewola u Tatarów lub Turków; uprowadzenie ludności przez Tatarów i Turków» Dostać się w jasyr. Uprowadzić, wziąć kogoś w jasyr. Wykupić kogoś z jasyru. 2. hist. «ludność uprowadzana przez Tatarów lub… …   Słownik języka polskiego

• weksel — m I, D. wekselsla; lm M. wekselsle, D. wekselsli (wekselslów) «dokument kredytowy sporządzony na odpowiednim blankiecie, stanowiący pisemne zobowiązanie wystawcy do zapłacenia jakiejś sumy pieniędzy określonej osobie (lub okazicielowi) w… …   Słownik języka polskiego